MET Z'N VIJFEN

Na een (voor mij) waardeloze nacht, ik had namelijk vlak voor het slapen gaan een baksteen gegeten!! Deze lag nogal zwaar en ik wist niet hoe ik moest gaan liggen, totdat ik om 01.00 uur een paar tabletjes van het hotel op had, en de rest van de nacht redelijk kon slapen... Vanmorgen nog 2 tabletjes en eenmaal in de taxi naar Bal Anand zakte het af....Na een rit van nog geen 20 km, waar we 1,5 uur over hebben gereden, kwamen we aan. Eindelijk, want we konden allevier niet meer wachten! We werden hartelijk ontvangen, zijn in een kantoortje gaan zitten, waar we de officiele papieren hebben gekregen en na een glas cola (special occassion) mochten we eindelijk naar de derde verdieping, die van de peuters gegaan. Het was er een drukte van jewelste en verschillende wat brutalere kinderen kwamen al op ons af, ze hadden natuurlijk al lang gezien wat we bij ons hadden, een hoop speelgoed en spekkies, Mansi en Manav mochten ze uitdelen, zodat Rob wat fotos kon maken. Na een klein half uurtje zei de leidster dat het tijd was om te gaan en ik moest Radhika dragen, HUILEN dus , mijn hart brak.... De andere leidsters knuffelden Mansi en Manav nog even en we gingen weer in het kantoortje zitten, daar ging Radhika LANGZAAM ontdooien, alleen keek ze mij niet aan. Na de laatste afspraakjes te hebben gemaakt konden we rustig vertrekken, gelukkig geen tranen meer!!!

De terugreis ging een stuk sneller, nog geen 3 kwartier!! eenmaal in 't hotel even naar de kamer, wat te spelen gepakt en de zwemkleding van M en M gepakt en lekker aan het zwembad gezeten, Radhika maakt steeds beter contact en weet goed duidelijk te maken wat ze wil, door iets aan te wijzen, ze maakt nog bijna geen geluid...

Eenmaal weer op de kamer, zijn de dames in bad geweest, waar we oa het anti hoofdluis tafereeltje gedaan hebben, wat hard nodig was... Jeuk jeuk jeuk, al schrijf ik het alleen maar op..... Manav zorgde voor het entertainment, met oa bellenblaas!!

Daarna zijn we gaan eten, lekker bij me op schoot, want Rob is toch wel een beetje eng, maar dat komt wel goed!! De eerste uurtjes lijkt het een "mama's kindje".

Eenmaal weer op de kamer, gingen we proberen te gaan slapen, Maar Radhika die na het eten bijna in slaap viel, was nu weer klaarwakker!! Uiteindelijk ben ik met haar in bed gaan liggen en sliep ze binnen 5 minuten...

Manav kan de slaap niet vatten en ligt nu bij ons in de kamer, hij heeft nog een boel geweldige ervaringen te verwerken!! Als wij ook gaan slapen, zal het bij hem ook wel lukken... Tot gauw allemaal!!!!